Το κυνήγι... Το κυνήγι για εμάς τα Περατζούνια είναι ταυτόσημο με τις λέξεις παιχνίδι, τρέξιμο, τρέλα, πλάκες, γέλιο, φωνές, κλάματα, μασκαρέματα, παρέα, διάβασμα, συναντήσεις, φαγοπότια... μα πάνω απ’ όλα, είναι για εμάς μια σταθερή αξία!
Είναι ένας θεσμός που με αγωνία περιμένουμε ένα ολόκληρο χρόνο για να τον ζήσουμε. Βιώνουμε στο μέγιστο πρωτόγνωρα συναισθήματα που αυτή η πόλη δε θα μπορούσε διαφορετικά να μας δημιουργήσει.
Στα 18 αυτά χρόνια που παίζεται το κυνήγι και στα 14 χρόνια που εμείς παίρνουμε μέρος, έχουμε ψάξει σε απίθανα σημεία, έχουμε σκάψει, έχουμε φιλήσει κατσίκες, έχουμε σύρει καρότσια, έχουμε «τσαλακωθεί» γενικώς… Έχουμε στηρίξει δομές του τόπου μας, έχουμε δώσει "αίμα", έχουμε μαζέψει βιβλία και άλλα πολλά...
Μα αυτό που κάνει το κυνήγι, πραγματικό «θησαυρό» είναι ότι γνωρίσαμε την πόλη μας. Μια πόλη που εμείς οι κυνηγοί τη βλέπουμε με άλλα μάτια! Μέσα από την ασχήμια που βλέπουν οι άλλοι, εμείς βλέπουμε πύλες ενετικές να ανοίγουν και να κλείνουν, βλέπουμε το Δούκα στο παράθυρο του Δούκικου Ανακτόρου, ακολουθούμε τη λιτανεία της Μεσοπαντίτισσας, ακούμε τις φωνές των κοριτσιών και τα γέλια ενώ σεργιανίζουν στο Μπετενάκι, σιγοτραγουδάμε αλλοτινούς σκοπούς στα μαγαζιά του Λάκκου, ακούμε το χλιμίντρισμα του αλόγου του Καπετάν Μιχάλη...
Περπατάμε στο Ηράκλειο με τα μάτια άλλοτε ψηλά, άλλοτε χαμηλά, αλλά ποτέ αδιάφορα. Γιατί για εμάς κάθε σοκάκι, κάθε σπίτι, κάθε γωνιά, έχει τη δική του ιστορία πλέον!
Αγαπήσαμε την πόλη μας, τη νοιώσαμε και δικαιολογήσαμε ότι μας ενοχλεί γιατί ακόμα και αυτό έχει μια ιστορία που έχει να μας διδάξει κάτι.
Αυτό είναι για εμάς το κυνήγι! Μια τρέλα που μεταδίδεται σαν «ασθένεια», αφού όποιος παίζει μια φορά δύσκολα ξεκολλάει!
Έτσι λοιπόν, καθένας από το πόστο του, αλλά και όλοι μαζί, έχουμε ένα στόχο... να φτάσουμε στο τέρμα περνώντας πάντα τέλεια!
Το μόνο που μετά από τόσα χρόνια μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε είναι ότι είμαστε ΟΛΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ!!!
